Vachtmijt (cheyletiellosis) komt veel bij het konijn, de hond of kat voor. Deze parasiet is namelijk erg besmettelijk.
Er ontstaan veel schilfers op de huid en klachten van jeuk. Vooral jonge dieren (puppy’s en kittens) lopen verhoogd risico op het krijgen van vachtmijt. Zonder behandeling kan een besmetting ernstige gevolgen hebben.
Er zijn niet één maar meerdere soorten vachtmijten. De schilfermijt is de meest voorkomende soort. Deze leeft in de vacht van hond, kat, konijn of huisdier. Af en toe weet deze vachtmijt ook bij de mens huidirritatie te veroorzaken.
Levenscyclus van vachtmijten
Vachtmijten zijn afhankelijk van hun gastheer. De levenscyclus vindt ook volledig in de vacht van hond of kat plaats. Ze verlaten hun gastheer niet en komen hierdoor ook niet op de grond voor. Toch kan het vrouwtje tot 10 dagen in een andere omgeving overleven. Besmetting vindt plaats middels contact met andere (huis)dieren.
Vachtmijten voeden zich met schilfers. Hierbij leeft hij op de oppervlakkige huidlaag. Doordat mijten huidirritaties veroorzaken, ontstaat er overmatige schilfering van de huid.
Voortplanting en besmetting
Het vrouwtje kleeft de eitjes aan de haren van het huisdier. De jonge mijten (nimfen) leven net als de volwassen exemplaren van schilfers, maar ook van uitwerpselen van vachtmijten.
De Cheyletiella yasguri vachtmijt komt alleen bij de hond voor en de Cheyletiella blakei alleen bij de kat. Toch kan het voorkomen dat ze op een ander huisdier terechtkomen, waar ze net zo goed overleven.
Door lichamelijk contact kunnen dieren elkaar besmetten. Mensen raken gemakkelijk besmet door het aaien van hun huisdier.
Symptomen en klachten van vachtmijt
Niet elk dier met vachtmijt vertoont klachten. Vaak zijn er wel schilfers aanwezig. Wie goed kijkt ziet sommige schilfers bewegen: dit zijn wandelende vachtmijten. Algemene symptomen zijn een overmatige huidschilfering en jeuk. Raakt de mens geïnfecteerd, dan ontstaan er vaak rode jeukende bultjes. Deze bultjes zijn op armen, benen en romp zichtbaar.
Puppy’s en kittens kunnen door jeuk en krabben uitgeput raken. Bij een ernstige infectie met vachtmijt staat dit de groei en ontwikkeling in de weg. Helaas worden puppy’s en kittens vaker besmet, doordat ze dicht op elkaar liggen.
Diagnose vachtmijt
Bij vermoeden op vachtmijt is het belangrijk om de juiste diagnose te stellen. De dierenarts drukt wat plakband op de aangedane plekken of gaat met een vlooienkam door de vacht. De schilfers worden onder een microscoop bekeken. Eventueel neemt de dierenarts een afkrabsel van de bovenste laag van de huid en bekijkt dit onder de microscoop. Mijten zijn moeilijk met het blote oog waarneembaar: neem daarom contact op de met dierenarts.
Behandeling van cheyletiella
Zonder behandeling blijven vachtmijten aanwezig. Selamectine is een werkzame stof dat goed tegen mijten en vlooien werkt. Het is wel belangrijk om voor het juiste product te kiezen, waarin deze werkzame stof zit. De werkzame stof fipronil werkt weliswaar tegen vachtmijt, maar kan gevaarlijke bijverschijnselen veroorzaken. Dit mag dan ook alleen op volwassen honden en katten toegepast worden. Fipronil is niet geschikt voor toepassing op jonge dieren, konijnen en knaagdieren.
Lees ook over oormijt bij de kat >>
Of oormijt bij de hond >>